Hoi, Esther hier! Vandaag mag ik jullie meenemen in onze woensdag, ben je benieuwd? Lees dan zeker verder :)
Na een veel te korte nacht werden we gewekt door die vreselijke wekker. Na een paar keer gesnoozed te hebben, moesten we er toch echt aan geloven en ploften we met een soort half slapende sprong uit bed. Nou ja, meer een soort gehannes met dekens en kussens, het ochtendhumeur werkte ook niet helemaal mee. Nadat iedereen zich in de werkpolo’s had gehesen, was het tijd voor een heerlijk vijf sterren ontbijtje.
Ik was er altijd van overtuigd dat avonturen niet altijd ver van huis hoefden te zijn. En daar gingen we dan, opnieuw naar de vuilnisbelt, klaar om onze handen uit de mouwen te steken voor een goed doel.
Het was een bonte verzameling van 23 man die, hoewel weinig ervaring hadden met bouwwerkzaamheden, vastberaden waren om een verschil te maken. Voor sommigen van ons was het verven, voor anderen het herstellen van rolluiken, en dan waren er degenen zie zich bezighielden met de creatie van een nieuwe wc.
Leah en ik, gewapend met slechts onze vastberadenheid en een rolmaat, begonnen aan onze missie om een deur te maken voor de nieuwe wc-deur. Natuurlijk, toen Anita met de camera op ons gericht stond, poseerden we stoer voor de foto. We wisten allebei dat onze bouwvaardigheden niet al te best waren, maar ach, we deden ons best.
Tegen de tijd dat de klok één uur sloeg, werd verteld dat het tijd was om ons werk neer te leggen. Terwijl we onderweg waren naar ons huisje voor de lunch, zongen we vrolijke kinderliedjes, met stemmen die meer klonken als een koor van kikkers in een regenplas dan een harmonieus gezelschap.
Stress sloop snel onze groep binnen toen Frank al op ons wachtte nadat we hadden genoten van een heerlijke lunch. Het was een race tegen de klok om iedereen bij elkaar te krijgen(en met zo’n grote groep duurt dat meestal wel 10 minuten).
Gehaast gingen we terug naar de vuilnisbelt voor het kinderprogramma. Karlijn nam het voortouw en vertelde een verhaal over ‘Laat de kinderen tot Mij komen.’ Het knutselwerkje van de dag was een kleurplaat die ingevuld moest worden met vrolijke rondjes. Hoewel de meeste stickervellen eindigden op de huid van de kinderen in plaats van op de kleurplaten, was het een geslaagde middag.
Rond een uur of half vijf keerden we weer terug naar het huisje, waar we in alle haast een kippensoep en een tomatensoep op tafel toverden. Ondanks dat de soepen wat aan de waterige kant waren en niet konden tippen aan de smaak van mijn moeders soep, waren ze toch wel te eten.
Nadat onze maagjes gevuld waren, gingen we voor de derde keer terug naar de vuilnisbelt, dit keer om het tienerprogramma te volgen. Samen met de tieners maakten we er een avond vol plezier van. Maurits en Juliëtte hielden een inleiding over psalm 23. Daarna bespraken we vragen in groepjes. Ook werd het een actieve avond, waarin handjes werden gedrukt, getafeltennist, armbandjes werden gemaakt en uno werd gespeeld.
Na een geslaagde avond keerden we weer terug naar het huisje. Na de dag afsluiting zijn de meesten naar bed gegaan en ligt de rest nog voor pampus op de bank. Het lijkt erop dat ze erg moe zijn! Slaap lekker allemaal, en laten we hopen dat niemand morgenochtend nog op de bank ligt te slapen!
Reactie plaatsen
Reacties