De werkweek begint vandaag weer vroeg, met een stevig ontbijt om energie te tanken voor de dag. Om 9 uur vertrekken we, gewapend met handschoenen, en onderweg worden we getrakteerd op een prachtig schouwspel: een grote kudde schapen en koeien strekt zich uit over het landschap. Maar de weg naar Dallas is niet zonder uitdagingen, variërend van glad asfalt tot hobbelig zand bezaaid met stenen en afval, een schril contrast met de natuurlijke schoonheid om ons heen.
Eenmaal aangekomen in Dallas, de vuilnisbelt waar ons werk zich afspeelt, duiken we meteen in het werk. Ik begin met schilderen en schoonmaken, terwijl anderen zich bezighouden met graafwerk. Maurits neemt de tijd om nieuwsgierige Roemeense kinderen enkele Nederlandse woorden te leren, wat soms hilarische momenten oplevert. Ondanks de taalbarrière vinden we manieren om te communiceren, met behulp van gebaren en Google Translate om elkaar te begrijpen.
Na een snelle lunch bij het Discipelenhuis gaan we terug naar Dallas, waar we een kinderprogramma organiseren. Roos vertelt een verhaal over de schepping, gevolgd door een leuke knutselactiviteit. De kinderen zijn enthousiast en creatief, en ik maak al snel kameraadjes onder hen. Ze blijven lang na het programma hangen, genietend van elkaars gezelschap en spelend in de warme zon.
's Avonds genieten we van wat vrije tijd in de mall, waar we ons tegoed doen aan heerlijke kebab en wat zomerkleding inslaan voor het warme weer. Met gevulde magen en tassen keren we terug naar ons onderkomen, klaar om ons voor te bereiden op een nieuwe dag vol avontuur en vrijwilligerswerk. Met herinneringen aan deze dag vol contrasten in ons achterhoofd, gaan we tevreden slapen, wetende dat we morgen weer klaar staan om een verschil te maken.
Reactie plaatsen
Reacties