Hallo, Jaël en Eric hier. Wij nemen jullie vandaag mee met onze dagbesteding. Omdat de dames elke dag erg druk zijn met het schrijven van een blog, voelen wij ons als jongens geroepen om ook een blog te schrijven.
Vanochtend ging zoals gewoonlijk onze wekker. Na een heerlijk ontbijt vertrokken we weer met goede moed naar Dallas, de vuilnisbelt.
Hier gingen wij weer verder met het klussen. Wij begonnen met het dichtmaken van een gat in de fundering, deze was namelijk gesloopt door de kinderen. We moesten het gat leeghalen, en kwamen van alles tegen. Denk aan kunstgras en een sponzig matras. Het handige was dat de vuilnisbelt dichtbij was, dus we konden de rommel een paar meter verderop kwijt. Andere groepen waren bezig met het maken van een 2e wc-hokje, zowel het gat als de wc zelf. Ook werd het hek om het ontmoetingshuis verbeterd en werd er weer lekker fanatiek geschilderd.
Tussen de middag deden we in ons dicipelenhuis een snelle lunch met een warme hotdog. Na de lunch gingen we weer terug naar Dallas, om te zingen met de kinderen en ze te verwennen met een broodje hotdog. Na het programma hadden we nog veel broodjes hotdog over, dus hadden we ons in groepjes verdeeld om ze uit te delen in de krottenwijk.
Wij verbaasde ons erover hoe snel de mensen ons wisten te vinden, het ging als een soort lopend vuurtje door de krottenwijk. Binnen no-time waren de schalen dan ook leeg. Ook heerste er in de wijk een zekere hiërarchie. De oudere mannen reageerden niet echt op onze uitdeelactie, maar waren wel heel blij met hun broodje hotdog. De vrouwen en kinderen reageerden precies het tegenovergestelde, die rende nog net niet op je af.
Na de uitdeelactie kwamen we weer terug bij het ontmoetingshuis, waar verschillende uit onze groep erg geëmotioneerd waren door wat ze gezien hadden in de krottenwijk. Als we naar binnen keken in de krotten schrokken we er van wat we daar zagen. Alle krotten zijn klein, eenvoudig, vies & volgepropt. Ook konden we moeilijk afscheid nemen van de kinderen omdat veel van ons toch een band met ze hadden opgebouwd.
Nu we weer terug zijn in ons dicipelenhuis, beseffen we het verschil nog sterker, en dat raakt ons bewust.
Vanavond hebben we allemaal al onze koffer ingepakt, zodat we morgen in alle rust nog de stad kunnen bezoeken. En daarna helaas weer naar Nederland vertrekken.
Reactie plaatsen
Reacties